Eğer karşınızda muhabbet eden iki kişi varsa. Ve bu iki kişi birbirlerinin fikirlerini destekliyor fakat artistlik olsun diye desteklemiyormuş gibi yapıp birbirlerinin her söylediğine itiraz ediyorlarsa, kendini beğenmişler ve dedikodu yapmayı seviyorlarsa orada onlarla birlikte oturmak intihardan başka bir şey değildir.
Denedim gördüm insan nefes alamıyor. Ya da bana öyle oluyor.
Geçtiler karşı masaya biri anlatırken öbürü lafını kesiyor “Yok hayır öyle demedim ben şöyle dedim” diğeri cevap veriyor “ sen öyle derken böyle demek istedin” öbürü yapıştırıyor “sen beni öyle anlamak istedin” hemen karşılık geliyor “sen kendini ifade edemiyorsan ben ne yapayım”………….
Nasıl oluyorsa konu değişiyor erkek olanın başkalarına koyduğu postaları dinlemeye başlıyoruz. Dişi olan pek lafa karışmıyor kafa sallıyor “evet, tabi” gibi kelimeler sarf ediyor.
Hop konu tekrar değişiyor. Bu sefer birisini çekiştirmeye başlıyorlar. yok aslında evli değilmiş o adamla ama aynı evde yaşıyorlarmış neden face te hiç düğün fotoları yokmuş, öbür kız neden eteğini çok katlıyormuş lisemiymiş burası………………………..
Bir an fark ettim ki ciğerlerime giden oksijen yetmiyor. Esnemeye çalışıyorum olmuyor, yetmiyor. Öksürmeye çalışıyorum olmuyor. Başım dönmeye başladı ve onca işim olmasına rağmen kendimi dışarıya attım…
Çıkarken şöyle seslendiler.
Nereye ya muhabbet sarmadı galiba!!!!
